Φίλοι καλωσορίσατε




Καλωσήρθατε στο blog
Ιστορία Κατεύθυνσης, μια σελίδα όπου επιχειρώ να καταχωρίζω οργανωμένα το υλικό που χρησιμοποιώ διδάσκοντας το μάθημα της Ιστορίας (Θεωρητικής κατεύθυνσης/ Προσανατολισμού) στην Τρίτη Τάξη του Λυκείου.

8. Η μετάκληση του Βενιζέλου...



Οι σημειώσεις του μαθήματος











036.jpg

Δημοτικός Κήπος Χανίων, Σεπτέμβριος 1910. Ο Βενιζέλος μεταξύ φίλων και συναγωνιστών την ημέρα αναχώρησής του για την Αθήνα, προκειμένου ν’ αναλάβει την πρωθυπουργία της Ελλάδας.

ΠΗΓΕΣ




Ο Βενιζέλος στην Αθήνα
Συνθέτοντας τις ιστορικές σας γνώσεις με τις πληροφορίες του ιστορικού παραθέματος να εξηγήσετε τη στάση του Βενιζέλου , ως πρωθυπουργού πλέον της Ελλάδας, απέναντι στις επίμονες παρακλήσεις των συμπατριωτών του να επισπεύσει τις διαδικασίες για την ένωση
Η θητεία του Βενιζέλου ως Προέδρου της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κρήτης έληξε απότομα όταν εξελέγη πρώτος βουλευτής Αττικοβοιωτίας στις ελληνικές εκλογές της 8 Αυγούστου 1910 και αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αθήνα. Εκεί ανοιγόταν γι’ αυτόν μια νέα σταδιοδρομία που τον απομάκρυνε οριστικά από την ενεργό πολιτική δραστηριότητα της Κρήτης. Παραιτήθηκε από την Εκτελεστική Επιτροπή και στις 5 Σεπτεμβρίου επέστρεψε στην Αθήνα, όπου ο Βασιλιάς Γεώργιος τού ανέθεσε το σχηματισμό Κυβέρνησης.
Μία από τις προτεραιότητες του Βενιζέλου ως Έλληνα πρωθυπουργού ήταν να προετοιμάσει τη χώρα οικονομικά, στρατιωτικά και διπλωματικά για την επερχόμενη νέα κρίση του ανατολικού ζητήματος. Στο αρχικό της στάδιο αυτή η πολιτική συνεπαγόταν άμεσα μέτρα για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων που είχαν διαταραχθεί από την πολιτική αστάθεια της προηγούμενης περιόδου και την απόφαση του Βενιζέλου και άλλων Κρητών να θέσουν υποψηφιότητα για τις ελληνικές βουλευτικές εκλογές. Σε όλους τους τόνους και με κάθε ευκαιρία δήλωνε ότι η Ελλάδα σκοπεύει να καταστεί παράγοντας ειρήνης στην Ανατολή και ότι διακατέχεται από πνεύμα φιλίας προς την Τουρκία. Η πολιτική αυτή είχε άμεση σχέση με τη στάση που τηρούσε απέναντι στις ενέργειες των Κρητών.
Πηγή : ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΕΥΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΩΝ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" http://venizelos-foundation.gr/multimedia/









Συνδυάζοντας πληροφορίες των ιστορικών παραθεμάτων με τις ιστορικές σας γνώσεις να στηρίξετε τη φράση : «Αλλά ο Βενιζέλος, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, με το οξύτατο πολιτικό του αισθητήριο γνώριζε ότι δεν είχε φθάσει ακόμη το πλήρωμα του χρόνου»( για τη λύση του Κρητικού ζητήματος)
1.Η Κρητική Πολιτεία χωρίς τον Βενιζέλο
Στην Κρήτη μετά την παραίτηση του Βενιζέλου σχηματίστηκε Κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον Μανούσο Κούνδουρο.
Από την Αθήνα και από την υπεύθυνη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Κυβέρνησης, ο Βενιζέλος εξακολουθούσε να χειρίζεται το κρητικό ζήτημα με άμεσο στόχο την ένωση, με την ίδια τακτική που υιοθετούσε σταθερά στην Κρήτη- μικρές τακτικές κινήσεις που δεν θα εξέθεταν την Κρήτη στον κίνδυνο επιστροφής των διεθνών στρατευμάτων.
Η Κρήτη ωστόσο, όπου κυριάρχησαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι και λιγότερο οξυδερκείς πολιτικοί εν γένει, πέρασε αμέσως σε περίοδο μεγάλης αναταραχής.
Στις 10 Νοεμβρίου 1910 η Συνέλευση επανέλαβε τις εργασίες που είχαν διακοπεί με ψήφισμα υπέρ της Ένωσης. Η πράξη αυτή αποτελούσε υπονόμευση της προσπάθειας του Βενιζέλου να κερδίσει χρόνο μέχρι την επόμενη κρίση του ανατολικού ζητήματος προκειμένου να αναδιοργανώσει την Ελλάδα οικονομικά και στρατιωτικά και να διαπραγματευθεί τις αναγκαίες βαλκανικές συμμαχίες.
Παράμετρος της προσπάθειας να κερδίσει χρόνο ήταν η καλλιέργεια καλών σχέσεων με την Πύλη. Διαμήνυσε στους πολιτικούς του φίλους στην Κρήτη να εγκαταλείψουν κάθε σκέψη για μονομερή ενέργεια, διότι η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη να διεξαγάγει πόλεμο με την Τουρκία.
Αλλά η Συνέλευση επέμεινε. Συνέστησε μάλιστα ειδικό ταμείο για τη χρηματοδότηση πολιτοφυλακής που θα απέτρεπε οποιαδήποτε απόπειρα των Δυνάμεων να επαναφέρουν τα κυριαρχικά δικαιώματα του Σουλτάνου. Η πράξη αυτή εξόργισε τη Βρετανία, που σχολίασε ότι αντί οι Κρήτες να σπαταλούν χρήματα για εξοπλισμούς, έπρεπε να πληρώσουν τα χρέη τους. Παρά την κατακραυγή που προκάλεσε, αυτή η πρωτοβουλία έμεινε χωρίς αποτέλεσμα, καθώς ο αρχικός ενθουσιασμός υποχώρησε.




2.Η απόπειρα των Κρητών να εισβάλουν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο
Η αποφασιστική στάση του Βενιζέλου απέναντι στους Κρήτες επαναστάτες είχε το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που ανέμεναν οι αντίπαλοί του. Ενίσχυσε τη θέση του τόσο απέναντι στις Δυνάμεις όσο και απέναντι στο ελληνικό εκλογικό σώμα. Οι εκλογές της 11 Μαρτίου ενίσχυσαν την πολιτική του επιρροή. Έτσι, με ανανεωμένο κύρος μπορούσε να αντιμετωπίσει τη νέα πρόκληση των Κρητών πληρεξουσίων να παραστούν στην έναρξη των εργασιών της νέας Βουλής. 69 πληρεξούσιοι έφυγαν από την Κρήτη, από αυτούς κάπου είκοσι έπεσαν στα χέρια των Βρετανών. Οι υπόλοιποι έφτασαν στην Αθήνα, όπου είχαν την υποστήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης και του ίδιου του Δημάρχου Αθηναίων Σπυρίδωνα Μερκούρη. Στις 13 Απριλίου η Κυβέρνηση εξέδωσε διάταγμα αναβολής της έναρξης των εργασιών της Βουλής για τις 19 Μαΐου. Η ύστατη έκκληση του Βενιζέλου να μην επιμείνουν οι πληρεξούσιοι σε μία ενέργεια που θα καθόριζε το μέλλον του νησιού δεν απέδωσε. Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα ενέπνεε ανησυχία, καθώς ούτε η Διαρκής Επιτροπή, ούτε οι πληρεξούσιοι είχαν αποφασίσει ποια στάση θα τηρούσαν.
Οι εικόνες που αντίκρισε η Αθήνα στις 19 Μαΐου ήσαν πρωτοφανείς. Τελικά επετράπη σε μία αντιπροσωπεία να δει την Κυβέρνηση. Στη συνάντησή τους με το Βενιζέλο, επέμειναν στην απόφασή τους να εκβιάσουν την είσοδό τους στη Βουλή. Όταν εκείνος τους δήλωσε ότι θα ανέβαλε την έναρξη των εργασιών, εκείνοι αποφάσισαν να αποσυρθούν.
Μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου ο Πρόεδρος διάβασε επιστολή με την οποία ο Βενιζέλος ανακοίνωνε την απόφασή του να μην επιτρέψει την είσοδο των Κρητών. Στη συνέχεια ο Βενιζέλος απέσπασε την έγκριση του σώματος για αναβολή των εργασιών της Βουλής μέχρι την 1η Οκτωβρίου. Για μία ακόμη φορά το κρητικό ζήτημα είχε προκαλέσει εμπόδιο στην ομαλή λειτουργία του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος στην Ελλάδα. Αλλά ο κίνδυνος της ανακατάληψης της Κρήτης από τα διεθνή στρατεύματα είχε αποτραπεί. Και λίγες μέρες αργότερα οι Βρετανοί απελευθέρωσαν τους πληρεξουσίους που κρατούσαν.
Πηγή : ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΕΥΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΩΝ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" http://venizelos-foundation.gr/multimedia/




ΟΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

(1909): [σελ. 218], επανάσταση στο Γουδί

(Σεπτέμβριος 1910): [σελ. 218], Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος καλεί το Βενιζέλο για να αναλάβει την πρωθυπουργία στην Ελλάδα.

1911( τέλος) : [σελ. 219], αναταραχή στην Κρήτη μετά την άρνηση Βενιζέλου να δεχθεί τους Κρήτες βουλευτές

(3 Ιανουαρίου 1912): [σελ. 219], συγκρότηση Επαναστατικής Συνέλευσης στην Κρήτη